همه چیز درباره کشور استرالیا

با توجه به این که کشفیات کوک به اولین استقرار اروپائیان در استرالیا انجامید، او را کاشف اروپایی پرطرفداری می دانند. اما ملت های دیگر اروپا، ۱۶۰ سال قبل از او به این مکان سفر کرده بودند. به دنبال دوران کاوش، اولین هجوم بریتانیا در استرالیا در سال ۱۷۸۸ در محلی که امروزه سیدنی می نامیم، به رهبری کاپیتان آرتور فیلیپ انجام شد. وی بعدها اولین فرماندار مستعمره جدید نیوساوث ولز شد.

این دوران، آغاز استعمارگری بود که عملا مردم بومی آن جا را از خانه و کاشانه خود بیرون راند. این کار باعث کاهش شدید جمعیت بومیان و به حاشیه کشاندن آن ها به حواشی شد. مستعمره نیوساوث ولز که در ابتدا شامل دوسوم جزیره می شد، بعدها به چند مستعمره دیگر تقسیم شد و تاسمانی (که آن وقت ها سرزمین ون دیمن (Van Diemen's Land) نام داشت) در سال ۱۸۲۵ به مستعمره مستقلی تبدیل شد و پس از استرالیای جنوبی در سال ۱۸۳۶، نیوزلند در سال ۱۸۴۱، ویکتوریا در سال ۱۸۵۱، و کوئینزلند در سال ۱۸۵۹ تشکیل شدند.

ثلث غربی جزیره تا هنگامی که بریتانیایی ها در آلبانی (Albany)، (که در سال ۱۸۲۵ تنگه جرج شاه (King George Sound) می خواندند)، پایگاه نیروی دریایی تشکیل ندادند، مسکونی نشد. مستعمره رودخانه سوان (Swan) رسما در سال ۱۸۲۹ در پرث امروزی تاسیس شد. مستعمره رودخانه سوان در سال ۱۸۳۲ رمسا به استرالیای غربی تغییر نام داد.

با این که استرالیا تاریخ مدرن خود را با استعمارگری بریتانیا آغاز کرد، اما اکثریت قریب به اتفاق مردمی که بعد از سال ۱۷۸۸ به استرالیا رفتند، افراد آزاد عمدتا اهل بریتانیا و ایرلند و گاهی از کشورهای دیگر اروپا بودند. اسکان مجرمان معمولا در نواحی شرقی انجام شد و معدود مجرمانی نیز در بخش غربی اسکان یافتند.

ایالت استرالیای جنوبی را کلا افراد آزاد برگزیدند. افراد بسیاری نیز از آسیا و اروپای شرقی در دهه ۱۸۵۰ و دوران تب طلا (Gold Rush) به استرالیا رفتند کهعامل اصلی شکوفایی آن شدند. اگرچه این خیل اسکان ها در سال های بیگانه هراسی سیاست استرالیا به شدت کم شد، اما استرالیا پیوسته مهاجران اروپای شرقی، مدیترانه و بعدها آسیا را تا اواخر قرن بیستم در جامعه گوناگون و بسیار متنوع چندفرهنگی خود خود جای داده است.

از زمان کشف منابع غنی طلا در قرن نوزدهم تا تبدیل شدن استرالیا به یکی از اقتصادهای توسعه‌یافته جهان، این کشور همواره به‌عنوان مقصدی برای سرمایه‌گذاری مطرح بوده است. سیاست‌های مهاجرتی جدید استرالیا نیز در ادامه همین مسیر شکل گرفته‌اند.

برنامه‌هایی مانند ویزای 188 استرالیا فرصت مناسبی را برای کارآفرینان و سرمایه‌گذاران خارجی فراهم کرده‌اند تا در چارچوب اهداف توسعه اقتصادی و تاریخی کشور، در زمینه‌های مختلفی از جمله فناوری، کشاورزی و خدمات مالی فعالیت کنند. این نوع ویزا به نوعی ادامه روند تاریخی حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی در استرالیا است.

تحولات اقتصادی استرالیا از دوران استعمار تا قرن بیستم با توسعه زیرساخت‌های صنعتی و کشاورزی همراه بود. همین زیرساخت‌ها پایه‌گذار اقتصاد مدرن و مبتنی بر مهارت در این کشور شدند. امروزه استرالیا با تکیه بر سابقه تاریخی خود در جذب مهاجران، برنامه‌هایی نظیر اسکیل ورکر استرالیا را طراحی کرده تا متخصصان و نیروی کار ماهر را از سراسر دنیا جذب کند.

نیروی انسانی، که زمانی از طریق تبعید یا مهاجرت اجباری وارد استرالیا می‌شد، حالا از طریق مسیرهای قانونی و تخصصی وارد بازار کار این کشور می‌شود.